Terapią logopedyczną i terapią neurologiczną objęci są wszyscy uczniowie na każdym etapie edukacyjnym począwszy od przedszkola po szkołę zawodową, którzy wymagają pomocy logopedy.

Wskazania: stymulowanie rozwoju mowy, usuwanie wad i zaburzeń mowy oraz głosu, doskonalenie mowy ukształtowanej pod względem fonetycznym, gramatycznym, leksykalnym, rozwijanie komunikacji werbalnej i niewerbalnej z zastosowaniem AAC. Terapia logopedyczna przebiega zgodnie z ustalonymi celami i obejmuje przede wszystkim: pracę nad prawidłowym oddychaniem, fonacją, percepcją słuchową, rozwijaniem sprawności narządów mowy, prowadzone są ćwiczenia artykulacyjne, gramatyczne i słownikowe, rozwijające zasób słownictwa czynnego i biernego (rozumienia) oraz rozwijające umiejętności komunikacyjne i językowe.

Terapia surdopedagogiczna to zajęcia rewalidacyjne dla dzieci z wadami słuchu i zaburzeniami mowy wynikającymi z wad słuchu. Celem terapii jest rozwijanie kompetencji językowych i komunikacyjnych oraz stymulowanie rozwoju poznawczego i społeczno-emocjonalnego dzieci z wadą słuchu. Zajęcia kierowane są do dzieci w wieku poniemowlęcym, przedszkolnym i szkolnym. Terapia dostosowana jest do wieku, potrzeb oraz warunków słuchowych dziecka.

Zajęcia specjalistyczne dla dzieci niewidomych obejmują: podstawowe pojęcia i wstępne umiejętności z zakresu orientacji przestrzennej, ćwiczenia kompensacyjne wielozmysłowe – rozwijanie zmysłu słuchu, dotyku, węchu, kinestetycznego, ćwiczenia manualne i motoryczne , ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej oraz mowy, ćwiczenia przygotowujące do posługiwania się technikami brajlowskimi.

Terapia integracji sensorycznej określana jest mianem „naukowej zabawy”. Podczas zajęć dziecko huśta się na huśtawce, toczy w beczce, jeździ na deskorolce czy balansuje na kołysce. Przez zabawę przyjemną i interesującą dla dziecka dokonuje się integracja bodźców zmysłowych oraz doświadczeń płynących do ośrodkowego układu nerwowego, co pozwala na lepszą organizację działań.

Terapia integracji sensorycznej nie jest uczeniem konkretnych umiejętności (np. jazdy na rowerze, pisania, czytania), ale usprawnianiem pracy systemów sensorycznych i procesów układu nerwowego, które są bazą do rozwoju tych umiejętności.

W toku pracy tą metodą terapeuta stymuluje zmysł dziecka, oraz usprawnia takie zakresy jak: mała motoryka, duża motoryka, koordynacja wzrokowo-ruchowa. Zadaniem terapeuty jest, przy zastosowaniu odpowiednich technik, eliminowanie, wyhamowywanie lub ograniczenie niepożądanych bodźców obecnych przy nadwrażliwościach sensorycznych lub dostarczanie silnych bodźców, co jest konieczne przy podwrażliwościach systemów sensorycznych.

Metoda integracji sensorycznej to jedna z ważniejszych metod wykorzystywanych w pracy z dziećmi z problemami w rozwoju.

Terapia pedagogiczna jest najlepszym rozwiązaniem dla dzieci i młodzieży, którzy mają różnego rodzaju zaburzenia i deficyty rozwojowe, np. zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, funkcji wzrokowych, słuchowych, czy rozumienia przestrzennego. Stwarza możliwość wszechstronnego rozwoju poprzez stopniowe eliminowanie zakłóceń rozwojowych. Jest prowadzona w formie indywidualnej lub w grupie od 2 do 4 uczniów. Dla każdego ucznia opracowany jest zindywidualizowany program zajęć, dopasowany do jego możliwości i do rodzaju trudności, jakie mu towarzyszą. Podczas zajęć ponadto eliminowane są emocjonalne i społeczne konsekwencje niepowodzeń szkolnych. Zajęcia rewalidacyjne prowadzone są w placówce dla wszystkich uczniów, zgodnie z zaleceniami Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych ujętymi w orzeczeniach.

Terapia Biofeedback jest bezlękową metodą zwiększania możliwości umysłu: poprawia koncentrację uwagi, myślenie, kreatywność, pamięć, polepsza nastrój, samoocenę, równocześnie uczy relaksu. Pomaga uczyć się bez żadnych skutków ubocznych.

Wskazania:
Spektrum wskazań do treningu EEG-Biofeedback jest bardzo szerokie. Mogą z niego korzystać osoby z zaburzeniami funkcji poznawczych, z zaburzeniami psychosomatycznymi, samooceny, procesu uczenia się, zaburzeniami koncentracji uwagi i nadpobudliwością psychoruchową, zaburzeniami snu, przy przewlekłych bólach, w terapii tików, natręctwach, pomocniczo w terapii uzależnień i w zaburzeniach przyjmowania pokarmów. W placówce prowadzona jest terapia EEG Biofeedback dla uczniów kwalifikujących się do prowadzenia zajęć tą metodą.

Audiowizualna stymulacja AVS
Audiowizualna stymulacja AVS jest uzupełnieniem Terapii Biofeedback . Należy podobnie jak EEG Biofeedback do metod, które w sposób celowy modyfikują wzorzec fal mózgowych. AVS jest to przenośne urządzenie elektroniczne z wbudowanymi programami, okularami i słuchawkami. Metoda AVS wykorzystuje znane działanie światła i dźwięku na częstotliwość pracy mózgu. Mózg jest bardzo wrażliwy na drażnienie i reaguje na sygnały z okularów i słuchawek tak, że przystosowuje swoją częstotliwość do podawanej częstotliwości z aparatu AVS.

Metoda komunikacji alternatywnej Makaton to język gestów i symboli. Metoda ta przeznaczona jest dla uczniów mających problem z komunikowaniem się z otoczeniem przy użyciu mowy dźwiękowej. Makaton wykorzystuje to, co dziecko zna czyli: gest i rysunek.

TERAPIA METODĄ TOMATISA –to stymulacja audio-psycho-lingwistyczna, stymulacja słuchowa.

Trening uwagi słuchowej metodą Tomatisa ma na celu poprawę umiejętności i jakości słuchania, poprawę percepcji i analizy materiału dźwiękowego. Pozytywnie wpływa na wzrost komunikacji, na rozwój mowy, koncentrację uwagi oraz wspomaga szybsze zapamiętywanie i przyswajanie wiedzy.

Do terapii słuchowej służy sprzęt i oprogramowanie - elektroniczne ucho oraz panel cyfrowy połączony z programem komputerowym, którego zadaniem jest filtrować, opóźniać, dzielić na kanały odpowiednio dobrane fragmenty muzyki klasycznej. Terapia polega na słuchaniu przygotowanego materiału dźwiękowego przez specjalne słuchawki, w których dźwięk podawany jest drogą powietrzną i kostną.

Wskazania: zaburzenia komunikacji językowej, integracji sensorycznej, głosu, koncentracji uwagi słuchowej i trudności szkolne.

Logorytmika to zajęcia w formie zabawy, których głównym celem jest korygowanie wad wymowy i zaburzeń słuchu, a przy tym uwrażliwienie na cechy wspólne muzyki i mowy, takie jak: rytm, melodia, tempo, dynamika i barwa dźwięku. Podczas zajęć dzieci poprzez naśladowanie uczą się sprawnie wykonywać ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne i słuchowe w celu nabywania nawyków artykulacyjnych oraz ruchowych dla doskonalenia koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej.

Terapia NDT-Bobath kierowana jest do noworodków, w tym wcześniaków, niemowląt i małych dzieci, w szczególności z: uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego, obniżonym lub wzmożonym napięciem mięśniowym, asymetrią złożeniową, zaburzeniami koordynacji psychoruchowej, opóźnieniem rozwoju psychoruchowego, problemami ortopedycznymi, zaburzeniami karmienia, ssania i połykania, mózgowym porażeniem dziecięcym, porażeniem splotu barkowego

Terapia NDT-Bobath jest dla dziecka całkowicie nieinwazyjna. Nie ma tu ryzyka że dziecku stanie się krzywda, albo że ćwiczenia będą bolesne, czy nieprzyjemne dla dziecka. W terapii dziecka uczestniczą nie tylko terapeuci ale również rodzice, którzy uczą się jak wykorzystać ćwiczenia stymulacyjne w codziennym zajmowaniu się dzieckiem.

Terapia ręki ma na celu usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców, jak również dostarczanie wrażeń dotykowych i poznawania dzięki nim różnych kształtów i struktur materiałów oraz nabywania umiejętności ich rozróżniania. Wykorzystuje się ćwiczenia i zabawy mające rozwinąć sprawność ruchową całej kończyny górnej dziecka, sprawność manipulacyjną dłoni, umiejętność chwytu, koordynację pomiędzy dłońmi oraz doskonalenie czynności samoobsługi.

Głównym celem terapii jest doświadczanie świata zmysłami: wzroku, słuchu, dotyku, smaku i węchu. Terapia poprawia orientację w schemacie własnego ciała ,orientację przestrzenną, rozbudzenie ciekawości poznawania świata. Zajęcia odbywają się w sali doświadczania świata. Z terapii mogą korzystać wychowankowie z niepełnosprawnością intelektualną, mózgowym porażeniem dziecięcym, autyzmem, zespołem Downa, z ADHD, zaburzeniami mowy. Seanse w sali doświadczania świata są doskonałym środkiem na zaburzenia emocjonalne i nadpobudliwość.

Muzykoterapia jest metodą, podczas której stosuje się muzykę lub jej elementy w celu przywracania zdrowia, poprawy funkcjonowania lub wspierania rozwoju osób z różnorodnymi potrzebami natury emocjonalnej, fizycznej, społecznej lub duchowej.

Muzykoterapia pobudza kreatywność i inwencję, stymuluje polisensorycznie, zachęcając do podejmowania aktywności poznawczej i ruchowej. Wspólne „muzykowanie” sprzyja integracji i komunikacji, szczególnie u osób nietowarzyskich, czy wręcz aspołecznych lub nieśmiałych, wycofanych. Arteterapia usprawnia funkcje percepcyjno-motoryczne dzięki łączeniu muzyki z różnymi dziedzinami sztuki.Terapia odbywa się w formie sesji indywidualnych bądź grupowych, z uwzględnieniem wieku oraz celu terapii.

Zajęcia mają na celu wyzwolenie się naturalnej ekspresji dziecka. Szczególne miejsce zajmuje tu terapia przez sztuki plastyczne. W czasie zajęć stosowane są różnorodne środki oddziaływań ( światło, muzyka , zapach) , ciekawe techniki plastyczne, dzieci doświadczają różnych materiałów i mas plastycznych.

Głównym celem zajęć jest:

• rozładowanie lęków, kompleksów i napięć za pomocą sztuki
• wspomaganie rozwoju dziecka w zakresie możliwości twórczych
• umożliwienie poznawania i wyrażania siebie w formie ekspresji plastycznej
• kształtowanie twórczej postawy, poznanie różnych technik i narzędzi